Websitebeveiliging

Als je een website bezoekt of zelf een website beheert, dan wil je uiteraard dat die website veilig is. Controleer altijd of de URL begint met ‘https’ in plaats van met ‘http’. Een hangslotje naast de URL betekent dat de website een beveiligde verbinding gebruikt. Kijk ook of de website een duidelijk privacybeleid, cookieverklaring en contactgegevens heeft. Wees vooral voorzichtig met websites die om veel persoonlijke informatie vragen, zonder dat daar een duidelijke reden voor is.

Website beveiliging, https

Verdachte pop-ups

Let ook op verdachte pop-ups en advertenties, omdat deze vaak wijzen op onveilige websites. Ze kunnen malware bevatten die je computer infecteert. Ook phishing-aanvallen gebruiken vaak pop-ups om je persoonlijke gegevens te stelen. Gebruik een adblocker om ongewenste advertenties te blokkeren en houd je antivirussoftware up-to-date, om jezelf beter tegen online bedreigingen te beschermen. Klik niet op pop-ups en advertenties die je niet vertrouwt, om het risico op cyberaanvallen te verkleinen.

Digitale veiligheid voor consumenten en bedrijven

In Nederland zijn verschillende (overheids)organisaties die zich bezighouden met digitale veiligheid voor consumenten en bedrijven. Het Nationaal Cyber Security Centrum (NCSC) en het Digital Trust Center (DTC) bieden uitgebreide informatie en ondersteuning bij cyberdreigingen en helpen bedrijven om hun digitale veiligheid te verbeteren. De Autoriteit Persoonsgegevens (AP) houdt toezicht op de bescherming van persoonsgegevens. NLdigital en CIO Platform Nederland geven advies over hoe je digitale criminaliteit effectief kunt voorkomen. Stichting Internet Domeinregistratie Nederland (SIDN) zorgt voor de veiligheid van het .nl-domein. Samen werken deze organisaties aan een digitale omgeving, waarin consumenten en bedrijven veilig zaken kunnen.

Internet.nl

Op de website www.internet.nl (een initiatief van de internetgemeenschap en de Nederlandse overheid) kun je controleren welke beveiligingsmaatregelen een site heeft getroffen en of je veilig tussen de pagina’s kunt navigeren. Op deze website kun je ook de veiligheid van e-mailadressen en je eigen internetverbinding testen.

Veiliginternetten.nl

Ook op de website www.veiliginternetten.nl (een gezamenlijk initiatief van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK), het ministerie van Justitie en Veiligheid (J&V), Nationaal Cyber Security Centrum (NCSC), het Electronic Commerce Platform Nederland | Platform voor de InformatieSamenleving (ECP) en het bedrijfsleven) is allerlei praktische informatie te vinden over wat je kunt doen om je online veiligheid te vergroten. Zo vind je er onder meer tips en tricks over het omgaan met je online privacy op social media, veilig app-gebruik, de beveiliging van IoT-apparaten, wifi-beveiliging en het beschermen van kinderen tegen ongewenste online content door middel van ouderlijk toezicht.

Hoe kan ik de beveiliging van mijn website en e-mail verbeteren?

Hieronder staan verschillende manieren om de veiligheid van je website en internet- en e-mailverkeer te verhogen:

Wat is IPQS?

IPQS (internet Protocol Quality Score) is een protocol dat helpt bij het verbeteren van de veiligheid op het internet. Het is als het ware een soort digitale waakhond die voortdurend het internet afspeurt naar verdachte activiteiten. IPQS scant IP-adressen, unieke nummers die iedere computer, mobiele apparaat of website op het internet heeft. Het protocol kijkt of een bepaald IP-adres op de een of andere manier verbonden is met verdachte of kwaadaardige activiteiten. Het IPQS-systeem kan detecteren of een IP-adres gebruikt wordt voor fraude, het versturen van spam, het uitvoeren van hackpogingen of het proberen te stelen van persoonlijke informatie.

Realtime

IPQS gebruikt actuele gegevens (realtime) om snel te kunnen reageren op nieuwe online bedreigingen. Dit betekent dat het systeem continu bijwerkt welke IP-adressen als onveilig worden beschouwd. Ieder IP-adres krijgt vervolgens een bepaalde score. Een hoge score betekent dat het adres waarschijnlijk betrokken is bij verdachte activiteiten. Een lage score houdt waarschijnlijk in dat het IP-adres veilig is. Bedrijven gebruiken IPQS doorgaans om hun netwerken en klanten te beschermen. Zo kan een webshop het systeem bijvoorbeeld gebruiken om te voorkomen dat fraudeurs valse orders plaatsen.

Gerichter toepassen op bedreigingen

Het IPQS-protocol blokkeert dus malafide online activiteiten, voordat dat ze schade kunnen aanrichten. Bedrijven die IPQS gebruiken kunnen hun klanten beter beschermen, waardoor het vertrouwen in de aangeboden diensten wordt vergroot. Door verdachte activiteiten vroegtijdig te identificeren, kunnen bedrijven hun beveiligingsmaatregelen gerichter en efficiënter toepassen op specifieke bedreigingen.

Wat is ScamAdviser?

ScamAdviser is een website en een tool die helpt om te bepalen of een website betrouwbaar is of niet. Deze tool doet dit door een analyse uit te voeren en een score toe te kennen aan de website. ScamAdviser is als het ware een digitale detective die onderzoekt of een website veilig is om te gebruiken. De tool bekijkt verschillende aspecten van een website, waaronder hoe lang een website al bestaat, de locatie van de server en wie de eigenaar van de domeinnaam is. ScamAdviser verzamelt ook beoordelingen en feedback van andere gebruikers, waardoor er een completer beeld ontstaat van de betrouwbaarheid van de website.

Score tussen 0 en 100

Iedere website krijgt een score tussen 0 en 100. Een hoge score betekent dat de website waarschijnlijk veilig en betrouwbaar is, maar een lage score wijst op een mogelijk veiligheidsrisico. ScamAdviser kijkt vooral naar rode vlaggen die kunnen wijzen op oplichting (zoals het verborgen eigendom van een website) of een serverlocatie in een risicovol land. Deze tool wordt regelmatig bijgewerkt met nieuwe gegevens, zodat de informatie actueel en relevant blijft.

Snel inzicht

ScamAdviser helpt je om jezelf beter te beschermen tegen oplichters en frauduleuze websites, wanneer je online gaat winkelen of je persoonlijke gegevens moet invullen bij een webshop. Door de analyses en scores krijg je snel inzicht in welke websites waarschijnlijk veilig en betrouwbaar zijn en welke webshops je maar beter links kunt laten liggen. Het is vrij eenvoudig om ScamAdviser te gebruiken. Je voert gewoon de URL van de website die je wilt controleren in in de zoekbalk, waarna je direct een rapport krijgt met de score en details. Ook de website www.veiliginternetten.nl biedt de mogelijkheid om websites te controleren op betrouwbaarheid met de tool ScamCheck. Met deze tool (die is ontwikkeld door ScamAdviser) kan worden gekeken of een website mogelijk malware bevat, betrokken is bij phishing-aciviteiten of wellicht een scam is.

Digitale criminaliteit, phising

Wat is APWG?

APWG (Anti-Phishing Working Group) is een internationale organisatie die zich inzet tegen phishing en andere vormen van cybercriminaliteit. Phishing is een vorm van online fraude waarbij oplichters proberen om persoonlijke gegevens te stelen, zoals bijvoorbeeld wachtwoorden en creditcardnummers. APWG probeert deze fraude te bestrijden door intensieve samenwerking. Deze organisatie brengt verschillende partijen samen, waaronder overheden, (software)bedrijven, financiële instellingen en wetenschappers, die samenwerken om informatie en strategieën te delen om phishing te voorkomen.

Malafide trends

APWG verzamelt en analyseert gegevens over phishing-aanvallen, om nieuwe malafide trends te ontdekken en vervolgens effectieve tegenmaatregelen te ontwikkelen. Door het identificeren van bepaalde patronen en nieuwe phishing-methoden kunnen toekomstige aanvallen beter worden begrepen en bestreden. Daarnaast biedt de organisatie educatieve programma’s en trainingen aan, om mensen bewuster te maken van phishing en hoe ze zichzelf optimaal tegen phishing en andere online bedreigingen kunnen beschermen.

Minder fraude en datadiefstal

De Anti-Phishing Working Group publiceert regelmatig rapporten over de stand van zaken op het gebied van phishing. Deze rapporten bevatten onder meer statistieken en trends die gebruikt kunnen worden door bedrijven en overheden, om hun digitale veiligheid verder te verbeteren. APWG onderzoekt ook zelf hoe consumenten en bedrijven beter kunnen worden beschermd tegen phishing-aanvallen, waardoor het risico op (financiële) fraude en datadiefstal kan worden verminderd.

Wat is DNS?

DNS staat voor Domain Name System en is een essentieel onderdeel van het internet dat ervoor zorgt dat je websites kunt bezoeken, zonder ingewikkelde IP-adressen te hoeven onthouden. DNS vertaalt leesbare domeinnamen (zoals bijvoorbeeld www.allemaalveilig.nl naar IP-adressen zoals 172.217.0.142. Computers gebruiken IP-adressen om elkaar te vinden op het internet, maar mensen vinden het echter gemakkelijker om namen te onthouden. Zie DNS maar als een gigantisch telefoonboek (wie kent ze nog), maar in plaats van een naam naar een telefoonnummer te vertalen, vertaalt DNS een domeinnaam naar een IP-adres.

Hoe  werkt DNS?

DNS-gegevens worden tijdelijk opgeslagen in een zogenaamde ‘DNS-cache’, waardoor veelgebruikte IP-adressen snel kunnen worden gevonden. Op het moment dat je een websiteadres in je browser typt (bijvoorbeeld www.allemaalveilig.nl) stuurt je computer of mobiele apparaat een verzoek naar een DNS-server om het bijbehorende IP-adres te vinden. Dit verzoek is de zogenaamde ‘DNS-query’. De DNS-server zoekt vervolgens in zijn database naar het IP-adres dat hoort bij www.allemaalveilig.nl. Hierna stuurt de DNS-server het IP-adres terug naar je apparaat. Je computer gebruikt dit IP-adres vervolgens om verbinding te maken met de server van de website en de webpagina te laden.

Snelle reactie

DNS maakt internet dus gebruiksvriendelijker omdat we websites kunnen bezoeken met namen in plaats van nummers. DNS-servers zijn geoptimaliseerd om snel te kunnen reageren voor een snelle internetervaring. Er zijn wereldwijd talloze van deze servers waardoor een betrouwbare internetverbinding meestal altijd kan worden gegarandeerd. Als er één DNS-server uitvalt, kan een andere server zijn taak overnemen.

DNS-filter

Een DNS-filter speelt een belangrijk rol bij online veiligheid. Het controleert welke domeinen je probeert te bezoeken en vergelijkt deze domeinen vervolgens met een lijst van bekende schadelijke of ongewenste websites. Als je probeert om een website te bezoeken die op de zwarte lijst staat, blokkeert het DNS-filter deze toegang.

Hoe werkt een DNS-filter?

Je computer stuurt een DNS-verzoek om een domeinnaam naar een IP-adres. Het DNS-filter ontvangt dit verzoek en controleert de domeinnaam vervolgens tegen een database van schadelijke websites. Als de domeinnaam veilig is, geeft het DNS-filter het juiste IP-adres terug en kun je de website bezoeken. Als de domeinnaam op de zwarte lijst staat, blokkeert het DNS-filter de toegang en krijg je een waarschuwing.

Malware

Een DNS-filter blokkeert websites die malware verspreiden, waardoor je computer veiliger blijft. Het filter voorkomt ook dat je per ongeluk op phishing-websites terechtkomt, die proberen om je persoonlijke informatie te stelen. Bedrijven en ouders kunnen een DNS-filter gebruiken om de toegang tot ongewenste of schadelijke inhoud te beperken. De filters werken op de achtergrond zonder je internetervaring te verstoren en worden continu (realtime) bijgewerkt met de nieuwste informatie over schadelijke websites, zodat je altijd optimaal beschermd bent.

Ransomware, digitale criminaliteit

Wat is IQ Global?

IQ Global is een organisatie die probeert om de online veiligheid te verbeteren en cybercriminaliteit tegen te gaan, met behulp van kunstmatige intelligentie (AI). Deze organisatie biedt verschillende beveiligingsdiensten en oplossingen aan, die zowel consumenten als bedrijven helpen om zich te beschermen tegen digitale bedreigingen. De beveiligingsoplossingen van IQ Global zijn gebaseerd op geavanceerde technologie en diepgaande kennis van cybercrime.

Wat is Quad9?

Quad9 is een zogenaamde ‘DNS-resolver’ die is ontworpen om internetgebruikers te beschermen tegen malafide websites en online bedreigingen. Deze gratis dienst filtert en analyseert DNS-verzoeken van gebruikers, om te voorkomen dat ze toegang krijgen tot schadelijke of frauduleuze websites. Door gebruik te maken van een uitgebreide lijst met bekende kwaadaardige domeinen en IP-adressen, blokkeert Quad9 deze automatisch voordat gebruikers er verbinding mee kunnen maken. Een DNS-resolver verhoogt dus de online veiligheid door proactieve blokkering van bedreigingen.

Wat is het verschil tussen een nameserver en een webserver?

Een nameserver is een server die verantwoordelijk is voor het vertalen van domeinnamen naar IP-adressen en speelt een cruciale rol in het Domain Name System (DNS). Het DNS fungeert als een soort telefoonboek van het internet. Wanneer je een domeinnaam in je webbrowser invoert, raadpleegt de nameserver van je internetprovider (of openbare nameserver zoals die van Google) het DNS om het bijbehorende IP-adres van de webserver te vinden.

Dynamisch gegenereerde webpagina’s

Een webserver is een server die webpagina’s en andere bestanden serveert aan clients (meestal webbrowsers) via het internet. De webbrowser ontvangt verzoeken van gebruikers via HTTP (Hypertext Transfer Protocol) en stuurt de gevraagde webpagina’s terug naar de browser van de gebruiker. De webpagina’s worden opgeslagen op de webserver en kunnen dynamisch worden gegenereerd met behulp van software.

Zichtbare webinhoud

Een nameserver vertaalt domeinnamen dus naar IP-adressen, terwijl een webserver webinhoud overdraagt aan gebruikers. Nameservers werken met DNS, terwijl webservers met HTTP werken. Een nameserver is onzichtbaar voor gebruikers, maar een webserver levert direct zichtbare webinhoud aan browsers.

Hoe kan ik mijn website beter beveiligen tegen aanvallen?

Als jezelf een website hebt dan wil je natuurlijk dat je bezoekers daar veilig gebruik van kunnen maken. Om je website beter te beveiligingen tegen aanvallen is het belangrijk dat je gebruikmaakt van HTTPS, om de encryptie van gegevens te waarborgen en te voorkomen dat informatie onderschept kan worden tijdens verzending. Gebruik sterke wachtwoorden en moedig ook je websitebezoekers aan om sterke en unieke wachtwoorden te gebruiken. Implementeer als dat mogelijk is tweestapsverificatie voor extra beveiliging. Zorg ervoor dat alle software (inclusief je besturingssysteem, webserver en applicaties) regelmatig worden bijgewerkt met de nieuwste beveiligingspatches.

Firewall en beveiligingssoftware

Gebruik een firewall om ongeautoriseerde toegang tot je server te voorkomen. Installeer ook beveiligingssoftware om malware en andere bedreigingen te detecteren en te blokkeren. Beperk de toegang tot gevoelige delen van je website en server tot alleen geautoriseerde gebruikers. Gebruik sterke authenticatiemethoden en beheer de rechten zorgvuldig. Versleutel gevoelige gegevens zowel in rust als in beweging, om te voorkomen dat informatie in verkeerde handen valt bij een datalek. Wanneer gevoelige informatie in handen van kwaadwillenden komt, kan dit ernstige gevolgen hebben. Gebruik daarom security headers zoals Content Security Policy (CSP), X-XSS-protection en X-Frame-Options.

Maatregelen om je website veiliger te maken

Door de onderstaande maatregelen te implementeren, kun je de algehele beveiliging van je website verbeteren en beschermen tegen verschillende soorten cyberaanvallen:

Schakel over naar van IPv4 naar IPv6

Door over te stappen van IPv4 naar IPv6 kunnen internetgebruikers profiteren van een groter aantal beschikbare adressen, verbeterde prestaties en betere ondersteuning voor nieuwe (beveiligings)technologieën. De overschakeling naar IPv6 draagt dus indirect bij aan het vergroten van de cyberveiligheid.

Moeilijker om apparaten te identificeren

IPv6 biedt verschillende beveiligingsvoordelen ten opzichte van IPv4, zoals ingebouwde IPsec-ondersteuning voor versleuteling en authenticatie van gegevensverkeer. Ook maakt IPv6 het moeilijker voor kwaadwillenden om specifieke apparaten te identificeren door een grotere adresruimte. Hierdoor kan de kans op aanvallen zoals IP-spoofing (waarbij een aanvaller zich probeert voor te doen als een vertrouwde entiteit door vervalste IP-adressen te gebruiken) worden verminderd. Door deze verbeterde beveiligingsfuncties draagt de overstap van IPv4 naar IPv6 indirect bij aan een veiligere website.

Wat is IPv4?

IPv4 (Internet Protocol versie 4) is een internetprotocol dat wordt gebruikt om apparaten op het internet te identificeren en te communiceren. IPv4 gebruikt 32-bits adressen die bestaan uit vier octetten (groepen van 8 bits), zoals bijvoorbeeld 192.168.1.1. Ieder apparaat dat is verbonden met het internet heeft een uniek IPv4-adres, vergelijkbaar met een telefoonnummer.

IPv4-adressen raken op

Dit internetprotocol biedt ongeveer 4,3 miljard unieke adressen, maar vanwege de opkomst van IoT en het groeiende aantal apparaten wereldwijd, is dat inmiddels niet meer voldoende. Om het tekort aan IPv4-adressen aan te pakken, worden zogenaamde ‘NAT-apparaten’ gebruikt om meerdere apparaten te verbinden met één openbaar IPv4-adres.

Tracking en beheer

Het IPv4-internetprotocol helpt bij het identificeren en authenticeren van apparaten die toegang willen hebben tot netwerken en services. IPv4 adresseert en routeert gegevenspakketten tussen netwerken, zodat de informatie correct over het internet wordt verzonden van de ene locatie naar de andere. IPv4-adressen worden gebuikt in firewallregels om toegang te beheren en het controleren van netwerkbronnen, zodat beveiligingsmaatregelen kunnen worden genomen om ongeautoriseerde toegang te voorkomen. Bovendien maakt IPv4 tracking en beheer van netwerkactiviteiten mogelijk, wat belangrijk is voor het opsporen en reageren op mogelijke beveiligingsincidenten.

Wat is IPv6?

IPv6 (Internet Protocol versie 6) is een internetprotocol dat wordt gebruikt om apparaten op het internet unieke identificaties te geven (IP-adressen). IPv6 is ontwikkeld als opvolger van IPv4 en heeft als voornaamste doel om voldoende IP-adressen te bieden voor alle apparaten die verbonden zijn met het internet, omdat IPv4-adressen schaars beginnen te worden. IPv6 gebruikt een 128-bits adresformaat, waardoor er veel meer IP-adressen beschikbaar zijn in vergelijking met IPv4 (dat 32-bits adressen gebruikt). Door deze uitgebreide adresruimte kan IPv6 miljarden apparaten wereldwijd verbinden, inclusief smartphones, computers en IoT-apparaten.

Meer IP-adressen

IPv6 bevat ingebouwde beveiligingsfuncties, zoals IPsec (Internet Protocol Security), die kunnen helpen bij het beschermen en beveiligen van communicatie over het internet. Door meer IP-adressen beschikbaar te stellen is er minder netwerkvertaling (NAT) nodig, waardoor kwetsbaarheden en complexiteit in netwerken kunnen worden verminderd. IPv6 is dus essentieel om de groeiende vraag naar IP-adressen te kunnen blijven ondersteunen, en speelt dan ook een belangrijke rol bij het waarborgen van de online veiligheid.

Is het een probleem dat mijn website alleen een IPv4-adres heeft en nog geen IPv6-adres?

Als je website alleen een IPv4-adres heeft en nog geen IPv6-adres kunnen sommige gebruikers mogelijk problemen ondervinden bij het bereiken van je website, vooral als hun netwerk alleen IPv6 ondersteunt en geen compatibiliteit heeft met IPv4. Door het toevoegen van een IPv6-adres aan je website ben je klaar voor de toekomstige groei van het internetgebruik en de toename van IPv6-only netwerken.

Zoekmachines

Bovendien kunnen zoekmachines en internetproviders de voorkeur geven aan websites met IPv6-compatibilteit, vanwege de verbeterde toegankelijkheid en betrouwbaarheid voor gebruikers. En hoewel het op dit moment nog geen probleem lijkt dat websites nog geen IPv6-adres hebben, is het toch verstandig om nu al over te stappen op het moderne internet, zodat je site toekomstbestendig is en voor alle gebruikers toegankelijk blijft.

Configureer DNSSEC-validatie

DNSSEC (Domain Name System Security Extensions) is een uitbreiding van het Domain Name System (DNS) die extra beveiligingslagen toevoegt, om te zorgen dat de informatie die via DNS wordt verzonden en ontvangen, authentiek en betrouwbaar is. DNSSEC gebruikt cryptografische handtekeningen om de DNS-records te verifiëren en te beschermen tegen manipulatie of vervalsing. Het voegt digitale handtekeningen toe aan de DNS-records, waardoor gebruikers kunnen controleren of de ontvangen DNS-informatie afkomstig is van een geautoriseerde bron en niet is gewijzigd tijdens de overdracht. DNSSEC speelt dus een cruciale rol bij het versterken van de beveiliging van het DNS.

DNS-cache poisoning

Door DNSSEC te implementeren worden gebruikers beschermd tegen ‘DNS cache poisoning’, waarbij kwaadwillenden de DNS-gegevens vervalsen om verkeer om te leiden naar malafide websites of om gebruikers te misleiden. Het implementeren van DNSSEC verhoogt de betrouwbaarheid en integriteit van DNS-query’s, vermindert het risico op phishing-aanvallen en versterkt de algehele beveiliging van internetcommunicatie. En hoewel DNSSEC effectief is voor het verbeteren van de DNS-beveiliging, vereist het ook dat DNS-beheerders en domeinregistrars actief DNSSEC configureren en ondersteunen, om de volledige voordelen te benutten.

HTTPS

HTTPS (HyperText Transfer Protocol) is een uitbreiding van het HTTP-protocol, dat wordt gebruikt voor communicatie tussen webbrowsers en een websites. HTTPS voegt een extra beveiligingslaag toe door gebruik te maken van een SSL/TLS-versleuteling om gegevens te versleutelen voordat ze worden verzonden via het internet. HTTPS zorgt er voor dat gegevens die worden uitgewisseld tussen een webbrowser van een gebruiker en de bezochte website door versleuteling worden beveiligd.

Veilige website browser

SSL-TLS-certificaten

HTTPS versleutelt de gegevens tijdens verzending, waardoor het voor kwaadwillenden moeilijk wordt om de informatie te onderscheppen. Het protocol gebruikt SSL/TLS-certificaten om de authenticiteit van een website te verifiëren, waardoor gebruikers weten dat ze met de juiste website communiceren en niet met een malafide replica. HTTPS helpt dus bij het behouden van de integriteit van gegevens door te voorkomen dat deze onderweg worden gewijzigd door derden.

Weeg de voordelen en risico’s van HTTP-compressie tegen elkaar af

HTTP-compressie wordt gebruikt om webpagina’s kleiner te maken, voordat ze worden verzonden via het internet. Hierdoor kan de hoeveelheid gegevens die worden verzonden aanzienlijk worden verminderd, waardoor de laadtijd van webpagina’s kan worden versneld en de bandbreedte efficiënter kan worden gebruikt. Wanneer deze compressie wordt toegepast op HTTPS-verbindingen, kan dit echter een beveiligingsrisico met zich meebrengen.

Waarom is HTTP-compressie kwetsbaar bij HTTPS-verbindingen?

Bij HTTPS wordt de communicatie tussen een webbrowser en de server versleuteld. Als een aanvaller erin slaagt om een zogenaamde ‘man-in-the-middle aanval’ uit te voeren en de versleutelde verbinding te onderscheppen, kan hij proberen om gecomprimeerde inhoud te decomprimeren. Hierdoor kan de aanvaller mogelijk gevoelige informatie zoals bijvoorbeeld inloggegevens of persoonlijke gegevens verkrijgen.

Ondermijning van de versleuteling

Beveiligingscontroles zijn afhankelijk van de kenmerken van de gegevens (zoals de lengte van de inhoud). Door compressie kunnen aanvallers proberen om deze controles te omzeilen door de inhoud van verzoeken en antwoorden te manipuleren. En hoewel compressie-algoritmen efficiënt zijn, kunnen ze kwetsbaarheden bevatten die kunnen worden uitgebuit door aanvallers, om kwaadaardige inhoud te injecteren of om veiligheidsmaatregelen te omzeilen. Het gebruik van HTTP-compressie over HTTPS-verbindingen kan de beveiligingsintegriteit dus verminderen door de versleuteling te ondermijnen. Om die reden is het belangrijk dat website-eigenaren veilige configuraties implementeren en potentiële beveiligingsrisico’s zorgvuldig evalueren, voordat ze HTTP-compressie activeren op hun HTTPS-gebaseerde websites.

Maak gebruik van HSTS

HSTS (Strict Transport Security) is een beveiligingsmechanisme dat websites gebruiken om ervoor te zorgen dat alle communicatie met hun server via een beveiligde HTTPS-verbinding verloopt. Dit betekent dat wanneer een webbrowser een website bezoekt die een HSTS-policy heeft ingesteld, de browser automatisch HTTPS gebruikt voor alle toekomstige verzoeken aan die website (zelfs als de gebruiker ‘http://’ in plaats van ‘https:// invoert in de adresbalk. HSTS helpt bij het voorkomen van bepaalde aanvallen, zoals man-in-the-middle aanvallen, waarbij een aanvaller de communicatie tussen een browser en een server probeert te onderscheppen of te wijzigen.

HTTPS afdwingen

Websites kunnen een HSTS-policy instellen door een speciale HTTP-header naar de browser te sturen, met instructies over hoe lang HTTPS moet worden afgedwongen voor die specifieke website. Door HSTS te gebruiken kunnen websites hun beveiligingsprofiel verbeteren en gebruikers beschermen tegen verschillende vormen van aanvallen, die gericht zijn op het manipuleren van onbeveiligde communicatie. Door het implementeren van een HSTS-policy kan een website alleen via een veilige HTTPS-verbinding worden benaderd, waardoor de kans op mogelijke beveiligingslekken kleiner wordt en de online veiligheid wordt vergroot.

Maak gebruik van TLS

TLS (Transport Layer Security) is een cryptografisch protocol dat communicatie over het internet beveiligt. Dit protocol zorgt ervoor dat gegevens die tussen een webbrowser en een webserver worden verzonden, veilig en privé blijven. TLS is de opvolger van SSL (secure Sockets Layer) en biedt verbeterde beveiligingsfuncties. Transport Layer Security versleutelt de gegevens die tussen een browser en een server worden uitgewisseld door middel van encryptie, waardoor de gegevens (als de communicatie door iemand wordt onderschept) zonder de juiste decoderingssleutels onleesbaar zijn.

Gegevensintegriteit

Transport Layer Security verifieert de identiteit van de server (en soms een client) om ervoor te zorgen dat je verbinding maakt met de juiste website en niet met een kwaadwillende imitator. Dit gebeurt door middel van digitale certificaten. TLS zorgt ervoor dat de gegevens niet worden gewijzigd of beschadigd tijdens de overdracht. De gegevens die je ontvangt zijn exact hetzelfde als de gegevens die zijn verzonden, waardoor de gegevensintegriteit gewaarborgd blijft.

Hoe werkt TLS?

Wanneer je een website bezoekt die TLS gebruikt start de browser een zogenaamde ‘handshake’ met de server. Tijdens deze handshake wisselen de browser en de server certificaten uit en komen ze overeen welke encryptiemethoden ze gaan gebruiken. Na de handshake genereren de browser en de server een sessiesleutel die zal worden gebruikt om de rest van de communicatie te versleutelen. Met de sessiesleutel wordt alle verdere communicatie tussen de browser en de server versleuteld, waardoor privacy en integriteit gewaarborgd zijn.

Brede ondersteuning

TLS biedt een sterke bescherming tegen afluisteren, gegevensdiefstal en gegevensmanipulatie. Gebruikers kunnen erop vertrouwen dat hun verbinding veilig is, wat natuurlijk belangrijk is bij het uitvoeren van gevoelige transacties zoals bij online bankieren of webwinkelen. Transport Layer Security wordt breed ondersteund door webbrowsers en webservers, waardoor veilige verbindingen eenvoudig tot stand kunnen worden gebracht.

SSL wordt niet meer als veilig beschouwd

TLS is de opvolger van SSL (Secure Sockets Layer) maar deze laatste wordt niet meer als veilig beschouwd. De laatste versie SSL 3.0 heeft bekende kwetsbaarheden en het wordt afgeraden om daar nog gebruik van te maken. Bovendien ondersteunen moderne browsers en servers SSL niet meer en zijn dus volledig overgeschakeld op TLS. Transport Layer Security gebruikt sterkere encryptie-algoritmen dan Secure Sockets Layer, waardoor het voor hackers veel moeilijker is om gegevens te onderscheppen en te ontcijferen. TLS-handshakes die gebruikmaken van geavanceerde cryptografische technieken, zijn aanzienlijk minder kwetsbaar voor aanvallen.

Client-certificaten

Door het gebruik van TLS client-certificaten wordt er een extra beveiligingslaag toegevoegd. Hierdoor kan niet alleen de server, maar ook de client geauthenticeerd worden. TLS wordt actief bijgewerkt en maakt gebruik van de nieuwste beveiligingspatches en verbeteringen, terwijl SSL verouderd is en niet meer wordt ondersteund.

Hoe werken HTTPS en TLS samen?

HTTPS is het protocol dat wordt gebruikt voor het verzenden van gegevens tussen je browser en een website. TLS is een protocol dat de gegevens versleutelt en beveiligt tijdens de overdracht over het internet. HTTPS gebruikt TLS om de gegevens die worden uitgewisseld te versleutelen, waardoor niemand de informatie kan lezen of wijzigen terwijl deze wordt verzonden. TLS zorgt ervoor dat je verbinding maakt met de echte website en niet met een nepwebsite. Dit gebeurt door middel van digitale TLS-certificaten die door betrouwbare instanties worden uitgegeven. TLS zorgt ervoor dat de gegevens niet kunnen worden gewijzigd, zonder dat dit wordt gedetecteerd.

Voorbeeld:

Wanneer je een online aankoop doet in een webwinkel en in het winkelwagentje op de knop ‘afrekenen’ drukt, zorgt HTTPS ervoor dat je creditcardgegevens veilig naar de server worden verzonden dankzij de TLS-certificaten (die de gegevens tussen de webserver en de browser versleutelen). Zonder TLS zouden hackers je gegevens kunnen onderscheppen en misbruiken. HTTPS en TLS werken dus samen om ervoor te zorgen dat je persoonlijke en transactiegegevens veilig, privé en betrouwbaar worden verzonden naar de webshop.

TLS/SSL-certificaten

TLS/SSL-certificaten worden uitgegeven door vertrouwde instanties zoals DigiCert, GlobalSign, RapidSSL en Commodo. En hoewel TLS de vervanger is van SSL wordt ook de term SSL-certificaat nog altijd vaak gebruikt. Dat komt omdat veel mensen nog altijd vertrouwd zijn met de term SSL, maar de certificaten ondersteunen beide protocollen.

Hoe installeer ik een TLS/SSL-certificaat?

Je vraagt eerst een certificaat aan bij een vertrouwde certificeringsinstantie (zoals bijvoorbeeld DigiCert). Vervolgens controleert de certificeringsinstantie of je de eigenaar bent van de domeinnaam. Als de validatie succesvol is, geeft de certificeringsinstantie het certificaat uit. Vervolgens installeer je het certificaat op je webserver.

Wat is OCSP?

OCSP (Online Certificate Status Protocol) is een protocol dat wordt gebruikt om de status van een digitaal certificaat te controleren. Je zou dit kunnen vergelijken met het controleren van de geldigheid van een identiteitsbewijs. Je wilt immers zeker weten dat het certificaat nog steeds geldig en betrouwbaar is. OCSP helpt bij het vaststellen of een TLS/SSL-certificaat is ingetrokken, bijvoorbeeld door de certificeringsinstantie.

Wanneer trekt een certificeringsinstantie een TLS/SSL-certificaat in?

Een TLS/SSL-certificaat wordt soms ingetrokken om de veiligheid en integriteit van de internetcommunicatie te waarborgen. Wanneer de certificaten om welke reden dan ook niet meer betrouwbaar en accuraat zijn, kan een veilige verbinding niet meer worden gegarandeerd.

Sleutelcompromittering en onjuiste informatie

Een certificaat kan om verschillende redenen worden ingetrokken. Zo kan er sprake zijn van zogenaamde ‘sleutelcompromittering’. De privésleutel die bij het certificaat hoort is dan niet meer veilig. Dit kan gebeuren door hacking, diefstal of een menselijke fout. Als iemand anders toegang krijgt tot de privésleutel, kan diegene zich voordoen als legitieme eigenaar van het certificaat. Ook kan het certificaat verkeerde of valse informatie bevatten, zoals bijvoorbeeld een verkeerde bedrijfsnaam, een foutief domein of een onjuist adres. De certificeringsinstantie moet dan actie ondernemen om de juiste gegevens te waarborgen.

Overtreding van de gebruiksvoorwaarden

Ook kan het zijn dat de certificaathouder de gebruiksvoorwaarden van de certificeringsinstantie heeft overtreden (het certificaat wordt bijvoorbeeld gebruikt voor malafide doeleinden of het schenden van de servicevoorwaarden). Tevens kan het zo zijn dat het domein of de organisatie waarvoor het certificaat is uitgegeven niet meer bestaat of het domein is verlopen. In die gevallen is het certificaat niet langer nodig en wordt het ingetrokken. Een andere reden voor het intrekken van een TLS/SSL-certificaat kan zijn dat de certificeringsinstantie heeft besloten om te stoppen met de ondersteuning van bepaalde typen certificaten of specifieke cryptografische algoritmes. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren als gevolg van nieuwe beveiligingsrichtlijnen of technische upgrades.

Hoe werkt OCSP?

Iedere keer als je een beveiligde website bezoekt, gebruikt je browser OCSP om te vragen of het TLS/SSL-certificaat van de website nog geldig is. De browser stuurt vervolgens een verzoek naar de OCSP-server van de certificeringsinstantie die het certificaat heeft uitgegeven. De OSCP-server geeft vervolgens een antwoord terug. Dit antwoord kan zijn goed (het certificaat is geldig), ingetrokken (het certificaat is ingetrokken) of onbekend (de status van het certificaat kan niet worden vastgesteld). Op basis van het antwoord van de OCSP-server besluit de browser of het veilig is om verbinding te maken met de website of niet.

Online bankieren op een beveiligde mobiele website

Veilig online bankieren

Stel dat je de website van je bank bezoekt. Je browser controleert het certificaat van de website via OCSP, en de OCSP-server van de certificeringsinstantie bevestigt dat het certificaat geldig is. Je browser maakt vervolgens een veilige verbinding met de bankwebsite zodat je veilig kunt bankieren. OCSP geeft snel een actuele status van het certificaat (realtime), waardoor de veiligheid wordt vergroot.

Privacy-risico

Het OCSP-protocol kan echter ook een privacy-risico vormen. Iedere keer wanneer een gebruiker een website bezoekt, stuurt de browser een OCSP-verzoek naar de certificeringsinstantie. Dit verzoek bevat informatie over welke website de gebruiker bezoekt. Hierdoor kan de certificaatuitgever bijhouden welke websites een gebruiker allemaal bezoekt. Als dezelfde certificeringsinstantie certificaten voor veel verschillende websites beheert, kan deze instantie een gedetailleerd profiel opbouwen van het surfgedrag van gebruikers. Dit kan leiden tot ongewenste monitoring en privacy-inbreuken.

Enkelvoudig punt van controle

OCSP-verzoeken centraliseren het gegevensverkeer bij de certificeringsinstantie. Hierdoor wordt een enkelvoudig punt van controle gecreëerd, waar veel informatie over internetgebruik wordt verzameld. Dit kan aantrekkelijk zijn voor kwaadwillende actoren die toegang willen tot deze gegevens. Bij ieder OCSP-verzoek moet de browser wachten op een antwoord van de certificeringsinstantie, voordat de verbinding wordt voortgezet. Dit kan vertragingen veroorzaken en maakt de verbinding afhankelijk van de beschikbaarheid en prestaties van de certificeringsinstantie. Om tracking, profilering en privacy-inbreuken tegen te gaan wordt steeds vaker gebruikgemaakt van zogenaamde ‘OCSP stapling’, waarbij geen directe verbinding met de OCSP-server hoeft te worden gemaakt.

Wat is OCSP stapling?

OCSP stapling is een verbeterde manier om de geldigheid van digitale certificaten te controleren. Stapling maakt het verificatieproces sneller, veiliger en vermindert de belasting op zowel de server als de certificeringsinstantie.

Hoe werkt OCSP stapling?

De webserver vraagt periodiek een OCSP-respons aan bij de certificeringsinstantie (meestal om de paar uur). De server ‘stapelt’ deze OCSP-respons samen met het TLS/SSL-certificaat. Wanneer een gebruiker verbinding maakt met de website, stuurt de server de gestapelde OCSP-respons naar de browser. De browser controleert de gestapelde OCSP-respons om te bevestigen dat het certificaat nog geldig is. OCSP stapling zorgt voor snellere laadtijden, omdat de browser niet apart een verzoek naar de OCSP-server hoeft te sturen.

Geen directe verbinding

Met OCSP stapling hoeft de browser geen directe verbinding te maken met de OCSP-server, waardoor de privacy van gebruikers beter kan worden beschermd. Omdat de OCSP-respons door de server wordt geleverd, is er minder kans op vertragingen of fouten dan bij directe OCSP-verzoeken. Stel dat je een webshop bezoekt. De server van de webshop heeft al een geldige OCSP-respons ontvangen van de certificeringsinstantie en heeft deze ‘gestapeld’ met het TLS/SSL-certificaat. Wanneer je browser verbinding maakt met de webshop, ontvangt het meteen de gestapelde OCSP-respons. Hierdoor kan je browser snel controleren of het certificaat geldig is en of je dus een veilige verbinding kunt maken. OCSP stapling verdient dus de voorkeur boven directe OCSP-verzoeken, omdat de privacy van gebruikers beter kan worden gewaarborgd en de prestaties van websites kunnen worden verhoogd.

Implementeer een DANE TLSA-record

Een DANE (DNS-based Authentication of Named Entities) TLSA-record is een type DNS-record dat specifiek wordt gebruikt om de verificatie van TLS-certificaten van een website te versterken door middel van DNSSEC (Domain Name System Security Extensions). DANE TLSA-records worden gebruikt om te controleren of het TLS-certificaat dat door een webserver wordt aangeboden, overeenkomt met de verwachte configuratie. Dit versterkt de beveiliging van de verbindingen, door extra validatie in de DNS-laag toe te voegen. DANE TLSA-records werken samen met DNSSEC om de integriteit en authenticiteit van de DNS-informatie te waarborgen. DNSSEC voorkomt dat DNS-gegevens worden gemanipuleerd door kwaadwillende partijen.

Hoe werkt een DANE TLSA-record?

Een Dane TLSA-record bevat informatie zoals de hashwaarde van het TLS-certificaat of de public key (openbare sleutel) van de server. Wanneer een browser een website bezoekt en een TLSA-record vindt, kan het de geldigheid van het TLS-certificaat controleren door de hash of public key te vergelijken met wat is opgegeven in het TLSA-record. De TLSA-records voor DANE bieden dus een extra laag van zekerheid bij het verifiëren van TLS-certificaten, waardoor het moelijker wordt voor aanvallers om valse certificaten te gebruiken of te manipuleren. Het gebruik van DANE TLSA-records verbetert de algehele beveiliging van internetverbindingen.

Stel HTTP security headers in

HTTP security headers zijn instellingen die door een webserver worden meegegeven aan de browser van een gebruiker. Ze helpen om de veiligheid van een website te verbeteren door instructies te geven over hoe de browser zich moet gedragen. Deze headers beschermen tegen veelvoorkomende aanvallen en verhogen de algehele beveiliging van de website. HTTP security headers helpen om de veiligheid van webapplicaties op verschillende manieren te verbeteren. Ze bieden bescherming tegen veelvoorkomende aanvallen zoals cross-site scripting (XSS), clickjacking en man-in-the-middle aanvallen.

Veilige praktijken afdwingen

HTTP security headers instrueren de browser hoe om te gaan met verschillende soorten inhoud en verbindingen, waardoor veilige praktijken kunnen worden afgedwongen. Bovendien helpen ze de privacy van gebruikers te beschermen, door te bepalen hoeveel informatie wordt gedeeld tussen websites. HTTP security headers worden ingesteld op de webserver. Dit kan in de configuratiebestanden van de server of via applicatiecode als de server dat ondersteunt. De belangrijkste HTTP security headers zijn:

Wat is X-Frame-Options?

X-Frame-Options is een HTTP security header die beschermt tegen clickjacking-aanvallen door te bepalen of een pagina in een frame mag worden geladen. Clickjacking is een vorm van cyberaanval waarbij een aanvaller gebruikers misleidt om onbewust op een verborgen of doorzichtig element op een webpagina te klikken. Deze techniek maakt gebruik van overlagen om een onzichtbare knop of link over een legitiem element te plaatsen, waardoor de gebruiker acties uitvoert zonder dat hij het doorheeft. Bij een clipjacking-aanval maakt een aanvaller een kwaadaardige webpagina die de legitieme pagina van een andere site in een iframe laadt. Dit iframe is vaak onzichtbaar of gedeeltelijk transparant, zodat de gebruiker denkt dat hij interactie heeft met de zichtbare, legitieme content.

Ernstige gevolgen

Clickjacking kan ernstige gevolgen hebben voor gebruikers. Zo kunnen gebruikers zonder dat ze het door hebben formulieren indienen, instellingen wijzigen of aankopen doen. Clickjacking-aanvallen kunnen ook worden gebruikt om inloggegevens te stelen of sessies over te nemen. Tevens kan er gevoelige informatie worden vrijgegeven of gewijzigd zonder toestemming. Het risico van clickjacking kan worden verkleind met behulp van X-Frame-Options en Content Security Policy (CSP)

Voorkomen dat aanvallers een onzichtbaar frame gebruiken

Een X-Frame-Options-header verhindert dat een pagina in een frame van een andere website wordt weergegeven, waardoor kan worden voorkomen dat aanvallers een onzichtbaar frame gebruiken om gebruikers te misleiden. De X-Frame-Options-header geeft de browser instructies over hoe een webpagina moet worden weergegeven binnen een frame of iframe. Deze header kan 3 waarden hebben:

DENY

DENY voorkomt dat de pagina in een frame of iframe wordt geladen (ongeacht waar het frame zich bevindt).

SAMEORIGIN

De pagina mag alleen in een frame of iframe worden geladen als het afkomstig is van dezelfde bron (domein).

ALLOW-FROM uri

De pagina mag alleen in een frame of iframe worden geladen als het afkomstig is van een specifiek, vertrouwd domein.

Instellen in de webserverconfiguratie

X-Frame-Options zijn dus belangrijk omdat ze helpen om de veiligheid van een website te verhogen, door te voorkomen dat kwaadwillende partijen de inhoud van de website in een frame weergeven. Dit beschermt gebruikers tegen clipjacking-aanvallen en zorgt ervoor dat de acties van de gebruiker niet worden gekaapt door een andere website. Het instellen van een X-Frame-Options-header is relatief eenvoudig en kan in de webserverconfiguratie worden gedaan.

Wat is X-Content-Type-Options?

X-Content-Type-Options is een HTTP security header die voorkomt dat browsers zogenaamde ‘MIME-typen’ van antwoorden ‘raden’ (MIME-type sniffing) en dwingt de browser om de Content-Type-header van de server strikt op te volgen. MIME-typen (Multipurpose Internet Mail Extensions) zijn standaarden die aangeven welk type bestand of inhoud wordt verzonden via internet. Ze helpen computers en webservers begrijpen hoe ze verschillende bestanden moeten verwerken. MIME-typen zijn erg belangrijk voor de juiste werking van het internet, omdat ze ervoor zorgen dat verschillende bestandstypen correct worden verwerkt en weergegeven door webbrowsers. Met behulp van X-Content-Type-Options kun je voorkomen dat de browser een ander type bestand probeert te verwerken, dan wat je hebt gespecificeerd.

MIME-type sniffing

MIME-type sniffing is een techniek die webbrowsers gebruiken om te bepalen welk type bestand ze ontvangen. Wanneer een webserver een bestand naar een browser stuurt, dan stuurt hij ook een MIME-type mee. Dit type vertelt de browser wat voor soort bestand het is, zoals bijvoorbeeld een afbeelding, tekstbestand of video. MIME-type sniffing is belangrijk omdat het ervoor zorgt dat bestanden op de juiste manier worden weergegeven. Als een browser niet weet wat voor soort bestand het is, kan het proberen het te ‘raden’ door de inhoud van het bestand te bekijken. Dit ‘raden’ wordt ‘sniffing’ genoemd. Sniffing kan handig zijn, maar ook gevaarlijk.

Beveiligingsrisico

Het probleem met MIME-type sniffing is dat het een beveiligingsrisico kan vormen. Als een kwaadwillende een bestand zodanig aanpast dat het een ander type lijkt te zijn, kan de browser dit verkeerd interpreteren. Dit kan leiden tot aanvallen zoals cross-site scripting (XSS), waarbij schadelijke code wordt uitgevoerd op de computer van de gebruiker.

Hoe werkt MIME-type sniffing?

MIME-type sniffing gaat doorgaans op de volgende manier. De browser ontvangt een bestand van de server. Vervolgens kijkt de browser naar het meegezonden MIME-type. Als de browser twijfelt bekijkt hij de inhoud van het bestand om te bepalen wat het eigenlijk is. Stel je voor dat een server een tekstbestand stuurt met het MIME-type ‘tekst/plain’. Als de inhoud van dat bestand HTML-code bevat, kan de browser besluiten het als een HTML-pagina weer te geven. Dit kan gevaarlijk zijn als die HTML-code kwaadaardige scripts bevat. Om de gevaren van MIME-type sniffing te verminderen, kunnen servers een speciale HTTP-header sturen:

‘X-Content-Type-Options: nosniff’

Deze header vertelt de browser dat hij alleen het opgegeven MIME-type moet gebruiken en niet mag ‘sniffen’ naar een ander type.

Inhoud op de juiste manier weergegeven

X-Content-Type-Options zorgt ervoor dat de inhoud altijd op de juiste manier wordt weergegeven. Als een bestand als ‘tekst/html’ is gemarkeerd, zal de browser het ook als HTML behandelen en niet proberen het te behandelen als een script of iets anders. X-Content-Type-Options kan eenvoudig worden toegevoegd aan je serverconfiguratie. Met behulp van X-Content-Type-Options kun je jouw website aanzienlijk veiliger maken en beter beschermen tegen bovenstaande aanvallen.

Wat is Content-Security-Policy (CSP)?

Content Security Policy (CSP) is een HTTP security header om verschillende soorten aanvallen te voorkomen, zoals bijvoorbeeld cross-site scripting (XSS) en gegevensinvoer-aanvallen. XSS is een beveiligingslek dat voorkomt in webapplicaties en stelt aanvallers in staat om kwaadaardige scripts in te voegen, in webpagina’s die door andere gebruikers worden bekeken. XSS kan leiden tot diefstal van gegevens, sessiekaping en het uitvoeren van onbedoelde acties namens de gebruiker.

Hoe werkt cross-site scripting (XSS)?

Een aanvaller plaatst schadelijke JavaScript-code in een invoerveld op een website, zoals bijvoorbeeld een zoekbalk of een commentaarsectie. De website slaat deze invoer niet correct op en toont de kwaadaardige code aan andere gebruikers. Wanneer een andere gebruiker de besmette webpagina opent, voert zijn browser de schadelijke code uit alsof het deel uitmaakt van de website. De schadelijke code kan dan vervolgens gegevens stelen, zoals cookies, wachtwoorden of andere persoonlijke informatie. De code kan ook acties uitvoeren namens de gebruiker, zoals het  versturen van berichten of het wijzigen van instellingen.

Verschillende soorten XSS-aanvallen

Er zijn verschillende soorten XSS-aanvallen, waaronder stored XSS, reflected XSS en DOM-based XSS. Bij stored XSS (opgeslagen XSS) wordt de kwaadaardige code permanent opgeslagen op de server en weergegeven aan gebruikers, wanneer ze de besmette pagina openen. Bij reflected XSS (gereflecteerde XSS wordt de kwaadaardige code in de URL van een website geplaatst, en uitgevoerd wanneer een gebruiker op de link klikt. Bij DOM-based XSS (Document Object Model-gebaseerde XSS) verandert de kwaadaardige code de structuur van de webpagina in de browser, zonder tussenkomst van de server.

Hoe kunnen XSS-aanvallen worden voorkomen?

Er zijn verschillende manieren om XSS-aanvallen te voorkomen. Controleer en filter alle gebruikersinvoer en sta alleen veilige en verwachte inhoud toe. Codeer de uitvoer om ervoor te zorgen dat de invoer van gebruikers niet wordt geïnterpreteerd als code. Maak gebruik van veiligheidsbibliotheken en frameworks die ingebouwde bescherming bieden tegen XSS. Stel een Content Security Policy (CSP) in, om te beperken welke scripts op een website mogen worden uitgevoerd.

Bronbeperking

Content-Security-Policy werkt door de webserver instructies te geven over welke bronnen van inhoud (zoals scripts, stijlen of afbeeldingen) de browser mag laden en uitvoeren. CSP is speciaal ontworpen om beveiligingsrisico’s te minimaliseren, door te beperken welke bronnen op een webpagina kunnen worden geladen. Dit beveiligingsmechanisme wordt ingesteld via een HTTP-header-instructie die de webserver naar de browser stuurt. De header specificeert welk type inhoud (zoals scripts, stijlen of afbeeldingen) van welke bronnen (zoals specifieke domeinen) de browser mag laden en uitvoeren. Door deze bronnen te beperken helpt CSP om aanvallen zoals XSS en andere injectieaanvallen te voorkomen.

Geconfigureerd op de webserver

De webserver stuurt de CSP-instructies via een HTTP-header wanneer een webpagina wordt geladen. Deze instructies definiëren welke bronnen zijn toegestaan voor verschillende soorten inhoud, zoals scripts, stijlen en afbeeldingen. De browser leest de CSP-header en handhaaft het beleid door alleen de toegestane bronnen te laden en uit te voeren. Content-Security-Policy wordt geconfigureerd op de webserver en maakt deel uit van de serverinstellingen of de serverconfiguratiebestanden.

Inhoud van pagina’s beschermen

Door een CSP in te stellen kan een webserver de inhoud van zijn pagina’s beschermen tegen ongeoorloofde bronnen en zo de beveiliging van de gebruikers verbeteren. De webserver voegt de CSP-header toe aan de HTTP-response headers die naar de browser worden gestuurd. Hierdoor krijgt de browser instructies over welke inhoud en bronnen veilig zijn om te laden en uit te voeren.

Meer controle

CSP helpt dus voorkomen dat kwaadwillende scripts op een website worden uitgevoerd. Tegelijkertijd kunnen websites meer controle uitoefenen over welke bronnen worden geladen, waardoor de integriteit en veiligheid van de site kan worden gewaarborgd. Een Content-Security-Policy kan ook worden ingesteld in een rapportagemodus waarin het geen inhoud blokkeert, maar de websitebeheerder waarschuwt voor potentiële inbreuken.

X-XSS-Protection

X-XSS-Protection is een HTTP security header die gebruikt wordt door webbrowsers om bescherming te bieden tegen cross-site scripting aanvallen (XSS). Wanneer een webbrowser deze header ontvangt van een webserver, activeert het een ingebouwde XSS-filter in de browser. Dit filter detecteert en blokkeert potentiële XSS-aanvallen, waarbij kwaadaardige scripts worden ingevoegd in webpagina’s om gebruikersgegevens te stelen of de site te compromitteren.

Verschillende waarden

De X-XSS-Protection-header kan verschillende waarden hebben, zoals ‘1; mode=block’ (dit betekent dat de browser het laden van de pagina blokkeert als een XSS-aanval wordt gedetecteerd), of ‘0’ om de bescherming uit te schakelen. Deze header helpt dus om websites te beschermen tegen veelvoorkomende cyberaanvallen, door preventieve maatregelen te nemen binnen de webbrowser zelf.

HSTS (Strict Transport Security)

HSTS (Strict Transport Security) dwingt browsers om altijd een beveiligde HTTPS-verbinding te gebruiken. Het voorkomt dat de browser ooit een verbinding via HTTP maakt naar de server, zelfs als de gebruiker of een aanvaller probeert om een HTTP-verbinding te initiëren. Wanneer een website HSTS gebruikt, geeft deze een speciale header mee aan de browser. Deze header instrueert de browser om alle toekomstige verzoeken naar die website altijd via HTTPS te sturen, zelfs als de gebruiker HTTP probeert te gebruiken. Dit voorkomt man-in-the-middle aanvallen, waarbij een aanvaller probeert in te breken in de communicatie tussen de gebruiker en de website.

Veilig en versleuteld

Strict Transport Security speelt een zeer belangrijke rol bij de online veiligheid. Het beschermt gebruikers immers tegen aanvallen die misbruik maken van onveilige HTTP-verbindingen. Door het afdwingen van HTTPS zorgt HSTS ervoor dat gegevens versleuteld worden verzonden, waardoor gevoelige informatie (zoals wachtwoorden en persoonlijke gegevens) veilig blijven tijdens de overdracht. Bovendien voorkomt HSTS ook dat gebruikers per ongeluk de onveilige versie van een website bezoeken (wat een vaak voorkomende oorzaak is van beveiligingsproblemen). Strict Transport Security versterkt de algehele beveiliging van de webcommunicatie.

Referrer-Policy

Referrer-Policy is een HTTP security header die controleert welke informatie wordt meegestuurd als een gebruiker op een link klikt. Specifiek gaat het om de ‘referrer’ header die de URL van de vorige pagina bevat. Referrer-informatie is de URL van de oorspronkelijke webpagina waar een websitebezoeker vandaan kwam, voordat hij op een link klikte en naar een nieuwe pagina ging. Referrer-Policy helpt bij het beschermen van gebruikersprivacy en het verminderen van onbedoelde informatielekken. Als je op een link klinkt, kan de nieuwe website informatie over de vorige pagina ontvangen. Dit kan gevoelige informatie bevatten, zoals zoektermen of persoonlijke gegevens.

Geen referrer-informatie

Wanneer een webserver de ‘no-referrer’ instelling ontvangt van een browser betekent dit dat de browser géén referrer-informatie zal doorsturen, naar de nieuwe webpagina waar de gebruiker naartoe navigeert. Door te voorkomen dat de URL van de oorspronkelijke webpagina wordt doorgegeven aan externe websites (waar de gebruiker mogelijk naartoe gaat), kan de privacy van de websitebezoeker worden beschermd. Referrer-Policy biedt verschillende instellingen die bepalen hoeveel informatie wordt meegestuurd, waaronder:

  • No-referrer
  • Same-origin
  • Strict-origin
  • Strict-origin-when-cross-origin
  • No-referrer-when-downgrade
  • Origin
  • Origin-when-cross-origin
  • Unsafe-url

No-referrer

Bij no-referrer wordt er helemaal geen informatie meegestuurd. De bezochte website weet niet waar de bezoeker vandaan komt.

Same-origin

Same-origin stuurt referrer-informatie alleen mee voor links binnen dezelfde website (binnen dezelfde oorsprong), maar stuurt geen informatie door naar andere oorsprongen. Doordat de informatie afkomstig is van dezelfde oorsprong (protocol, host en poort) als de vorige pagina, kunnen websitebezoekers worden beschermd tegen het lekken van informatie naar andere domeinen.

Strict-origin

Strict-origin stuurt alleen de oorsprong (protocol, host en poort) mee in de referrer-informatie, als de nieuwe pagina dezelfde oorsprong heeft. Bij andere oorsprongen wordt niets meegestuurd, zelfs niet de basisinformatie zoals het protocol en de host.

Strict-origin-when-cross-origin

Strict-origin-when-cross-origin stuurt de volledige URL mee binnen dezelfde oorsprong. Als de website waarnaar gelinkt wordt een andere oorsprong (protocol, host en poort) heeft, dan wordt alleen de oorsprong meegestuurd (behalve bij minder veilige (downgrade) verzoeken waar niets wordt meegestuurd).

No-referrer-when-downgrade

No-referrer-when-downgrade stuurt de volledige URL mee in de referrer-informatie, behalve bij verzoeken van een veilige (HTTPS) naar een minder veilige (HTTP) pagina. Dit betekent dat wanneer een websitebezoeker van een HTTPS-website naar een HTTP-website gaat, de referrer-informatie niet wordt doorgegeven aan de HTTP-website.

Origin

Origin stuurt alleen de oorsprong (protocol, host en poort) van de vorige pagina mee in de referrer-informatie en niet de volledige URL. Hierdoor wordt de specifieke pagina-informatie beschermt, maar de basisinformatie over de website wordt nog steeds gedeeld. Deze Referrer-Policy werkt zowel voor veilige HTTPS- als voor onveilige HTTP-verbindingen. Om die reden wordt afgeraden deze waarde te gebruiken.

Origin-when-cross-origin

Bij origin-when-cross-origin wordt de volledige referrer-informatie meegestuurd, wanneer de navigatie binnen dezelfde oorsprong (same-origin) plaatsvindt. Als de navigatie echter naar een andere oorsprong (cross-origin) gaat, wordt alleen de oorsprong van de verwijzende pagina meegestuurd, net zoals bij ‘origin’. Het verschil tussen ‘origin-when-cross-origin’ en ‘origin’ ligt dus in de hoeveelheid informatie die wordt meegestuurd bij cross-origin navigaties. ‘Origin’ stuurt altijd alleen de oorsprong (protocol, host en poort) mee, terwijl ‘origin-when-cross-origin’ de volledige referrer-informatie meestuurt binnen dezelfde oorsprong, en alleen de oorsprong bij cross-navigaties.

Unsafe-url

Unsafe-url stuurt de volledige URL mee, inclusief parameters. Parameters zijn stukjes informatie die worden gebruikt om specifieke aspecten of instellingen van een programma, functie of operatie aan te geven. Dit kan gevoelige informatie onthullen, dus deze Referrer-Policy wordt zelden aanbevolen.

Verschillende niveaus van privacybescherming

Alle bovenstaande instellingen bieden dus een ander niveau van privacybescherming, afhankelijk van hoe strikt  je wilt zijn in het beperken van informatie die wordt gedeeld tussen websites. Door de juiste Referrer-Policy te kiezen, kun je de privacy van je websitebezoekers beschermen en voorkomen dat gevoelige informatie onbedoeld in verkeerde handen terechtkomt.

Implementeer security.txt

Het tekstbestand security.txt is een standaard die website-eigenaren gebruiken om informatie te verstrekken over hoe beveiligingsproblemen kunnen worden gemeld. Het is een gestandaardiseerde manier om contactgegevens en procedures te delen voor ethische hackers en beveiligingsonderzoekers, die mogelijke kwetsbaarheden in een website willen rapporteren. Security.txt wordt meestal gepubliceerd op de website van een organisatie en bevat details zoals het e-mailadres van de beveiligingscontactpersoon en eventuele richtlijnen voor het melden van beveiligingslekken. Het doel van security.txt is om transparantie te bieden en de communicatie tussen website-eigenaren en de beveiligings-community te verbeteren om websites veiliger te maken. Het wordt dan ook sterk aanbevolen om security.txt op je website toe te passen.

Implementeer route-autorisatie

Bij route-autorisatie (Resource Public Key Infrastructure (RPKI) bepaalt een systeem of websitebezoekers toestemming hebben tot specifieke functies, pagina’s of recources binnen een applicatie of website, op basis van de route die ze proberen te bereiken. Daarnaast wordt Route-autorisatie gebruikt om te controleren of websitebezoekers geautoriseerd zijn om bepaalde acties uit te voeren, op basis van hun rol of permissies. RPKI draagt sterk bij aan de beveiliging van webapplicaties door ervoor te zorgen dat alleen geautoriseerde gebruikers toegang hebben tot specifieke delen van de applicatie. Route-autorisatie maakt gebruik van regels en instellingen die vooraf zijn gedefinieerd in de applicatieconfiguratie, om te bepalen welke gebruikers welke routes mogen benaderen.

Betere beveiliging van je website

Om websitebezoekers optimaal te beschermen tegen potentiële beveiligingsrisico’s, is het uiteraard belangrijk dat de beveiligingsopties van je website op de juiste wijze worden geconfigureerd. Door het configureren van DNSSEC-validatie, het activeren van Strict Transport Security (HSTS), het gebruik van TLS (Transport Security Layer) voor versleutelde communicatie, het implementeren van een DANE TLSA-record (voor extra verificatie), het instellen van security headers zoals Content Security Policy (CSP), het plaatsen van een security.txt-bestand en het implementeren van route-autorisatie, kan het beveiligingsniveau van je website aanzienlijk worden verhoogd. Deze maatregelen zorgen er niet alleen voor dat gevoelige informatie beschermd blijft, maar ook dat alleen geautoriseerde gebruikers toegang hebben tot essentiële bronnen.

Hoe kan ik mijn e-mail beter beveiligen tegen cyberdreigingen?

Onjuist geconfigureerde e-mailaccounts vormen een groot risico voor je online veiligheid. Ze kunnen leiden tot datalekken, identiteitsdiefstal en cyberaanvallen. Een slecht beveiligd account is een makkelijk doelwit voor hackers, die dan mogelijk toegang kunnen krijgen tot je persoonlijke informatie, financiële gegevens en zelfs je netwerk infecteren met malware. Veel mensen gebruiken veel te eenvoudige of hergebruikte wachtwoorden, waardoor deze vaak relatief eenvoudig door criminelen kunnen worden achterhaald.

Maatregelen voor veilig e-mailverkeer

Je kunt de volgende maatregelen nemen om je e-mailverkeer te beschermen:

Gebruik sterke wachtwoorden

Veilige wachtwoorden zijn lang, complex, uniek en vermijden voorspelbare patronen. Kies wachtwoorden van minimaal 12 tekens, met een mix van letters, cijfers en symbolen. Gebruik voor ieder e-mailaccount een uniek wachtwoord. Hoe langer het wachtwoord, hoe moeilijker het te kraken is. Bovendien bieden lange wachtwoorden meer combinatiemogelijkheden, waardoor ze sterker zijn. Vermijd voorspelbare patronen in je wachtwoorden, zoals bijvoorbeeld je naam, geboortedatum of woonplaats. Hackers proberen vaak eerst deze veelvoorkomende combinaties uit.

Een meisje met een laptop op haar schoot vult een wachtwoord in op een website

Voorkom phishing

Ook het stelen van persoonlijke gegevens en andere gevoelige informatie door middel van phishing (frauduleuze e-mails die lijken op legitieme berichten) wordt een steeds groter probleem. Controleer altijd de afzender van een e-mail en klik niet op verdachte links. Download ook geen onbekende bijlagen en gebruik een spamfilter om verdachte e-mails te blokkeren.

Gebruik een veilige internetverbinding

Gebruik bij het versturen en ontvangen van e-mails alleen veilige internetverbindingen. Als je gebruikmaakt van onveilige, onbetrouwbare of onbekende verbindingen, kunnen je gegevens door derden worden onderschept. Voer geen gevoelige transacties uit via openbare wifi-netwerken en gebruik een VPN (Virtual Private Network) om je internetverkeer te versleutelen.

Https:// en hangslotsymbool

Een van de belangrijkste voorwaarden voor een veilige internetverbinding is versleuteling, dat ervoor zorgt dat je gegevens onleesbaar zijn voor onbevoegden. Gebruik altijd websites met HTTPS in plaats van HTTP, controleer de adresbalk op ‘https://’ en een hangslotsymbool en gebruik sterke wachtwoorden voor je internetverbinding.

Schakel SSID-broadcast uit

Verberg je netwerknaam (SSID) om het voor hackers moeilijker te maken om je netwerk te vinden. Schakel ‘SSID-broadcast’ uit in je routerinstellingen om je netwerknaam onzichtbaar te maken. SSID-broadcast zendt de naam van je netwerk uit, zodat andere apparaten deze kunnen vinden en verbinding kunnen maken. Als je netwerknaam zichtbaar is weten ook potentiële hackers dat je netwerk bestaat en wanneer je geen sterke beveiligingsmaatregelen hebt genomen om je netwerk te beschermen kan dit een risico vormen. Als je SSID-broadcast hebt uitgeschakeld is je netwerk weliswaar onzichtbaar voor anderen, maar je eigen vertrouwde apparaten kunnen nog steeds handmatig verbinding maken.

Schakel een firewall in

Bescherm je netwerk met een firewall om ongeoorloofde toegang te blokkeren. Zorg ervoor dat de firewall op je router en op je apparaten is ingeschakeld.

Maak gebruik van VPN

VPN (Virtual Private Network) wordt gebruikt om je internetverbinding te versleutelen en je IP-adres te verbergen. Installeer een betrouwbare VPN-service en schakel deze in voordat je verbinding maakt met een openbaar netwerk. Zorg ervoor dat je router en alle aangesloten apparaten up-to-date zijn (met de nieuwste firmware en software-updates) om kwetsbaarheden te voorkomen.

Voeg tweestapsverificatie (2FA) toe

Activeer 2FA voor je e-mailaccounts, zodat je een extra beveiligingslaag aan je e-mailaccounts toevoegt. Je hebt dan bij het inloggen naast je wachtwoord nog een tweede vorm van verificatie nodig. Wachtwoorden alleen zijn vaak niet genoeg, want ze kunnen worden geraden of gelekt. 2FA zorgt ervoor dat zelfs als iemand je wachtwoord heeft, ze je e-mailaccount niet kunnen openen zonder de tweede verificatiemethode. Bij tweestapsverificatie kan gebruik worden gemaakt van onder andere SMS-verificatie, authenticator apps, fysieke beveiligingssleutels of biometrische verificatie. Het gebruik van 2FA verhoogt de veiligheid van je e-mailaccounts aanzienlijk en beschermt je gegevens beter tegen hackers.

Zorg voor updates en back-ups

Zorg ervoor dat je e-mailsoftware up-to-date is. Verouderde software kan je kwetsbaar maken voor beveiligingslekken en andere beveiligingsrisico’s. Als je e-mailsoftware en antivirusprogramma continu wordt geüpdatet ben je altijd optimaal beschermd tegen de nieuwste online bedreigingen. Maak regelmatig back-ups van je belangrijke e-mail en gegevens, zodat je geen informatie kwijtraakt als er iets mis gaat.

Veilige online activiteiten

Het beveiligen van je e-mailaccounts en internetverkeer is niet moeilijk, maar het vereist wel de nodige aandacht. Door sterke wachtwoorden te gebruiken, tweestapsverificatie in te schakelen, alert te zijn op phishing, veilige verbindingen te gebruiken en je software up-to-date te houden, kun je jezelf beter beschermen tegen inbreuken op je e-mailverkeer. Door bovenstaande maatregelen te nemen zorg je ervoor dat je online activiteiten veilig blijven en dat je persoonlijke informatie niet in verkeerde handen valt.

Test de beveiliging van je e-mail

Op de website www.internet.nl kun je je e-mail testen op veiligheid. Bij deze test wordt onder meer gekeken of je e-mailadresdomein en je mailserverdomein(en) zijn ondertekend met een geldige handtekening (DNSSEC). DNSSEC (Domain Name System Security Extensions) is een beveiligingsprotocol voor DNS (Domain Name System) dat domeinnamen vertaalt naar IP-adressen. DNSSEC voegt een extra beveiligingslaag toe aan dit proces en helpt voorkomen dat e-mails naar vervalste websites worden gestuurd en vermindert het risico op phishing-aanvallen.

DNS-spoofing

Bovendien zorgt DNSSEC ervoor dat de DNS-gegevens niet kunnen worden gemanipuleerd, waardoor zogenaamde DNS-spoofing (waarbij verkeer wordt omgeleid naar schadelijke websites) kan worden voorkomen. Betrouwbare DNS-informatie zorgt ervoor dat e-mails correct worden afgeleverd en niet worden onderschept of gemanipuleerd. DNSSEC is dan ook een zeer belangrijk beveiligingsprotocol voor DNS en zorgt voor de integriteit en authenticiteit van DNS-gegevens. Maak dus gebruik van DNSSEC om je e-mailverkeer en online communicatie beter te beveiligen en phishing en DNS-spoofing te voorkomen.

Activeer echtheidswaarmerken

De e-mailtest op de website internet.nl controleert ook of je domein alle zogenaamde ‘echtheidswaarmerken’ tegen e-mailvervalsing bevat. Deze echtheidswaarmerken (DMARC, SPF en DKIM) helpen bij het verifiëren en beschermen van de authenticiteit van e-mails door middel van strikte beleidsinstellingen, digitale handtekeningen en verficatie van geautoriseerde verzendende servers.

Wat is DMARC?

DMARC (Domain-based Message Authentication, Reporting, and Conformance) is een e-mailverificatieprotocol voor het beschermen van domeinen tegen e-mailfraude. Dit protocol bouwt voort op twee bestaande e-mailverificatieprotocollen: SPF (Sender Policy Framework) en DKIM (DomainKeys Identified Mail). DMARC controleert of e-mails afkomstig zijn van een geautomatiseerde bron en of de inhoud van de e-mails niet is gewijzigd. Het DMARC-protocol verifieert of de verzendende server is geautoriseerd om e-mails te versturen namens het domein (SPF-controle) en controleert de digitale handtekening om te zien of de e-mail niet is gemanipuleerd (DKIM-controle). Als een e-mail faalt voor SPF of DKIM, bepaalt het DMARC-beleid wat er precies mee moet gebeuren: accepteren, in quarantaine plaatsen of afwijzen.

Inzicht in e-mailverkeer

Het DMARC e-mailverificatieprotocol helpt dus om phishing-aanvallen te voorkomen door te verifiëren of e-mails echt of vals zijn. Bovendien voorkomt DMARC dat kwaadwillenden e-mails versturen die afkomstig lijken te zijn van je domein, waardoor je merknaam wordt beschermd. Door DMARC te implementeren weten de ontvangers dat de e-mails legitiem zijn en wordt het vertrouwen vergroot. DMARC biedt ook rapporten over e-mailverkeer, die inzicht geven in wie e-mails verstuurt namens jouw domein en of deze e-mails voldoen aan je DMARC-beleid. In deze rapporten zie je bijvoorbeeld welke e-mails zijn goedgekeurd of afgewezen en van welke IP-adressen ze afkomstig zijn.

Wat is SPF?

SPF (Sender Policy Framework) is een e-mailverificatieprotocol om e-mailspoofing te voorkomen. Dit protocol controleert of een e-mail afkomstig is van een geautoriseerde mailserver, door het domein van de afzender te verifiëren tegen een lijst van toegestane IP-adressen. De eigenaar van een domein voegt een SPF-record toe aan de DNS-instellingen van het domein. Dit record bevat een lijst van geautoriseerde IP-adressen die namens het domein e-mails mogen versturen. Wanneer de e-mail wordt ontvangen, controleert de ontvangende server het SPF-record van het afzenderdomein. Als het verzendende IP-adres in het SPF-record staat, wordt de e-mail als legitiem beschouwd. Zo niet, dan wordt de e-mail mogelijk afgewezen of gemarkeerd als spam.

TXT-record

SPF helpt voorkomen dat kwaadwillenden e-mails versturen die lijken af te komen van jouw domein. Door SPF in te schakelen, verhoog je de kans dat je e-mails niet in de spamfolder van de ontvanger belanden. Tevens beschermt SPF je merknaam door ervoor te zorgen dat alleen geautoriseerde servers e-mails kunnen versturen namens jouw domein. Om SPF te implementeren voeg je een TXT-record toe aan je DNS-instellingen. Dit TXT-record bevat informatie over welke mailservers geautoriseerd zijn om e-mails te versturen namens jouw domein. De implementatie van SPF draagt dus bij aan het veiliger en betrouwbaarder maken van je e-mailverkeer.

Wat is DKIM?

DKIM (DomainKeys Identified Mail) is een e-mailverificatieprotocol om de authenticiteit van e-mails te controleren. Dit protocol voegt een digitale handtekening toe aan elke uitgaande e-mail van een geautoriseerde mailserver. Deze handtekening wordt gegenereerd met een privésleutel die alleen bekend is bij de verzender. De verzendende server genereert een unieke handtekening voor elke e-mail. De publieke sleutel wordt gepubliceerd in een speciaal DKIM TXT-record in de DNS-instellingen van het domein. Wanneer de e-mail wordt ontvangen, controleert de ontvangende server de DKIM-handtekening met behulp van de publieke sleutel in het DKIM-record. Dit bevestigt dat de e-mail afkomstig is van een geautoriseerde bron en onderweg niet is gewijzigd.

DKIM-sleutels

Daarnaast voorkomt DKIM dat kwaadwillenden e-mails versturen die afkomstig lijken van legitieme domeinen (spoofing). E-mails met een geldige DKIM-handtekening hebben een hogere kans om de inbox van de ontvanger te bereiken, in plaats van in de spamfolder te belanden. Om DKIM te implementeren genereert en configureert de verzender een DKIM-sleutel voor zijn domein. Deze sleutels worden vervolgens gepubliceerd in DNS TXT-records voor verificatie door ontvangende mailservers. DKIM verhoogt dus de bezorgbaarheid van e-mails en zorgt ervoor dat ontvangers vertrouwen hebben in de afzender van de ontvangen berichten.

Maak gebruik van STARTTLS

STARTTLS is een protocol voor het versleutelen van e-mailverificatie tussen e-mailservers. Wanneer e-mailservers STARTTLS gebruiken worden de e-mailberichten versleuteld tijdens hun verzending over het internet. Hierdoor kunnen de privacy en beveiliging van e-mailinhoud worden gewaarborgd. STARTTLS speelt dan ook een belangrijke rol bij het beschermen van e-mailtegenhoudingen tegen afluisteren en manipulatie door derden. Door STARTTLS te gebruiken kunnen e-mailservers ervoor zorgen dat de gevoelige informatie die ze overdragen (zoals persoonlijke gegevens of vertrouwelijke zakelijke communicatie), veilig blijft tijdens het verzenden via openbare netwerken zoals het internet.

Activeer DANE

DANE (DNS-based Authenication of Named Entities) is een technologie die extra beveiliging toevoegt aan de manier waarop internetdomeinen en hun digitale certificaten worden geverifieerd. Deze technologie gebruikt DNS-records om te controleren of de digitale certificaten die worden gebruikt voor het versleutelen van een internetverbinding echt zijn. Het verifieert of het certificaat dat een website of e-mailserver presenteert, overeenkomt met de certificaatgegevens die zijn vastgelegd in het DNS-record van het domein. Hierdoor wordt een extra laag van vertrouwen en veiligheid aan de online communicatie toegevoegd.

Afkomstig van een geautoriseerde bron

DANE verhoogt dus de betrouwbaarheid van e-mailversleuteling door te controleren of het digitale certificaat dat wordt gebruikt voor het beveiligen van e-mailverbindingen, geldig is en afkomstig van een geautoriseerde bron. Door certificaten te verifiëren via DNS-records helpt DANE bij het voorkomen van potentieel schadelijke aanvallen, waarbij derden proberen om e-mail verkeer af te luisteren of te manipuleren.

Innovatieve beveiligingsmethode

DANE wordt beschouwd als een innovatieve manier om de beveiliging van internetcommunicatie te verbeteren, vooral in situaties waar traditionele certificaatverificatie via ‘Certificate Authorities’ (certificeringsinstantie zoals bijvoorbeeld DigiCert) kwetsbaarheden kan hebben. Door DANE te implementeren kunnen e-mailservers en andere online diensten beter vertrouwen op de juistheid van de gebruikte certificaten, waardoor er een veiligere internetomgeving kan worden gecreëerd.

Controleer de legitimiteit van netwerkroutes

Route-autorisatie speelt een belangrijke rol bij het beveiligen van e-mailverkeer, door ervoor te zorgen dat de routes die e-mails volgen over het internet legitiem zijn en niet gemanipuleerd door kwaadwillenden. Bij route-autorisatie maken internetproviders en netwerkbeheerders gebruik van technologieën zoals RPKI (Recource Public Key Infrastructure), om de legitimiteit van de netwerkroutes te verifiëren die worden gebruikt voor het doorsturen van internetverkeer (inclusief e-mails). Dit gebeurt via het zogenaamde Border Gateway Protocol (BGP) dat verantwoordelijk is voor het bepalen van de optimale routes voor gegevensoverdracht tussen netwerken.

Geautoriseerd door de eigenaar van het IP-adres

Door route-autorisatie te implementeren kunnen netwerkbeheerders bevestigen dat de routes die e-mails volgen tussen servers en netwerken, zijn geautoriseerd door de eigenaar van het IP-adres. Hierdoor wordt voorkomen dat malafide partijen e-mails omleiden via ongeautoriseerde of onbetrouwbare routes. Route-autorisatie versterkt de beveiliging tegen aanvallen (man-in-the-middle) waarbij een derde partij probeert om e-mail verkeer af te luisteren, te manipuleren of te onderscheppen, door de route van de e-mail te wijzigen.

Veiligere en stabielere communicatie-infrastructuur

Door de geldigheid van routes te controleren, verbetert route-autorisatie de betrouwbaarheid en consistentie van e-mailbezorging, waardoor er een veiligere en stabielere communicatie-infrastructuur kan worden geboden. Door route-autorisatie te implementeren en te ondersteunen kunnen internetproviders en netwerkbeheerders de integriteit en veiligheid van e-mailverkeer versterken, waardoor mensen en organisaties beter beschermd zijn tegen cyberdreigingen en verstoringen van communicatie.

Online veiligheid en privacybescherming, beveiligde websites en e-mail

Optimale bescherming

Om jezelf optimaal te beschermen tegen online dreigingen, zijn een goede internet- en e-mailbeveiliging essentieel. Door je website, internetverbinding en e-mailverkeer goed te beveiligen, bescherm je niet alleen je bezoekers, maar ook je eigen gegevens. Door het nemen van bovenstaande maatregelen zorg je voor een veilige online omgeving en kun je een hoop ellende voorkomen.

Lees ook:

Wat kan ik doen om digitale criminaliteit te voorkomen?

Klanten van Bunq bank slachtoffer van phishing

Terug naar boven ↑

Logo Allemaal Veilig